Νοιώθω ιδιαίτερα τυχερός άνθρωπος, διότι κατόρθωσα στη ζωή μου, το μεράκι μου για τη διδασκαλία να γίνει το επάγγελμα μου & αυτό να συνεχίζει ακόμα και σήμερα να είναι το μεράκι μου…
Πάντα πίστευα, πως παρόλο που ο δάσκαλος γεννιέται δεν γίνεται, είναι υποχρεωμένος, σεβόμενος τον εαυτό του και την αποστολή του, να βελτιώνεται αδιάκοπα. Μοναδικός στόχος & σκοπός του οφείλει να είναι, το να μεταλαμπαδεύει τη δίψα για γνώση και μάθηση στο μαθητή του, ανεξάρτητα από το γνωστικό αντικείμενο.
Έχοντας υπηρετήσει σε όλες τις δημόσιες & ιδιωτικές εκπαιδευτικές βαθμίδες σαν καθηγήτρια Γερμανικής Γλώσσας, από το Δημοτικό μέχρι τις Ανώτερες Σχολές, συνειδητοποίησα αυτό που ανέκαθεν διαισθανόμουν… μόνο όταν προσεγγίσεις τον κάθε μαθητή ολιστικά, σαν ξεχωριστή προσωπικότητα, λαμβάνοντας υπόψη όλες τις παραμέτρους, που επιδρούν στη συγκεκριμένη χρονική στιγμή που θα τον διδάξεις, και σεβόμενος τη μοναδικότητα του, θα κατορθώσεις να τον βοηθήσεις να «ανοίξει» & να «δεχτεί» τη γνώση…
ΚΑΛΩΣ ΗΡΘΕΣ!!!!